Als ik dan stiekem toch allemaal oude koeien uit de sloot aan het halen ben, zoals de afgelopen drie blogs, dan kan een verjaardagsblogje van bijna twee maanden geleden er ook nog wel bij. Het voelt namelijk ook nog als gisteren dat we tot over onze oren in de traktaties en feestjes en taart zaten. Zal wel komen door al die vakantieweken en vrije dagen, die tellen niet mee in het echte leven. Als je zo denkt, dan valt het eigenlijk nog best mee. Dan is het hooguit een week of twee geleden dat we deze verjaardag vierden. (Ja. Mensen. Dit was een confronterend kijkje in mijn brein dat altijd de neiging heeft om tijd naar mijn standaard te buigen. En om een loopje te nemen met de werkelijkheid. Ik vecht er al jaren tegen. Geloof mij, het is zinloos. Geef me maar gewoon gelijk.)
Dus, de grote freule werd nog een beetje groter, en dat kwam niet alleen door die enorme verjaardagstaarten. Waar je overigens nooit die blauwe van moet eten. Echt niet. Je verwacht onder zo'n klassieke fototaart slagroom en smakeloze cake. Dat zou best prima te hachelen zijn. Maar hieronder zat iets dat voor chocoladesmurrie moest doorgaan en met mierzoete kersenjam. Echt, echt geen aanrader. En ik kan het weten, want ik eet alles, ze noemen mij niet voor niets thuis liefkozend Cleanbin de vuilnisbak.
Omdat het kind zo groot werd, bestelden wij, in een weken durend wik en weeg en google proces, een grandioze nieuwe fiets voor haar. U weet vast nog wel hoe diepgeworteld die fietsenliefde zit. Ik schreef er al eerder over. Nou goed. Het wensenlijstje werd afgestreept en zo vonden wij de perfecte 'blauwe fiets, met voorrekje en een zadel dat in een kommetje loopt'. Je doet uiteindelijk toch alles voor die strontverwende kinderen he?
De fiets kwam, opa en oma gaven hem, hij werd extatisch unboxed en hartstochtelijk uitgeprobeerd. Wat bleek? Die grote freule was net ietsjepietsje minder groot dan we dachten. De fietstocht was levensgevaarlijk, het kind des duivels en de verjaardag niet zo feestelijk meer. We hadden een PROBLEEM. Maar soms zijn dingen uiteindelijk toch niet zo moeilijk als ze op het eerste gezicht lijken. De internetwinkel die de fiets gebracht had, bleek hier tien minuten vandaan, op zondagochtend open en een maatje kleiner op voorraad te hebben. Goddank zit er af en toe iets mee in de strijd tegen de elementen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten