Pagina's

donderdag 15 september 2016

Balkonscenes



En zo tussen alles door, blijft het maar zomer. Dat brengt chaos in mijn hersenpan. Heus niet dat ik dan rustig verantwoorde schema's en strakke werkdeadlines kan draaien. Naar buiten zullen we moeten. Op avontuur! Dus zwemmen we in de Lek, of het ven, een zwembadje, het Merwedekanaal, of zoals vanavond: het balkonbad. Plonsen to the max! Herfst is het nog lang genoeg!


(De wolken fruitvliegjes wegens nalatig huishoudschap neem ik maar voor lief. Net als de korte nachten omdat ik 's avonds werkmails moet inhalen. Of de onderbroeken die we uit de wasmand moeten vissen. Wat heb je eigenlijk aan een geregeld leven?)






donderdag 8 september 2016

Burn baby, burn


Voor ik verder ga met de razend spannende Zomerse Avonturen, hier eerst een vakantie-doe-tip. Gratis en voor niets. Zo ben ik. Want mensen die tips nodig hebben en zich vervelen op vakantie zijn niet goed wijs. Die hebben zeker nog nooit met een vergrootglas gespeeld... Wij maakten drie naambordjes met dank aan de zon. En waar wij staat moet u de Timmerman/pyromaan lezen. En nu ik deze foto's zo zie, bedenk ik me ernstig dat ik deze kunstwerkjes toch al weken niet meer heb gezien. Ik vrees dat ze in een Franse poubelle zijn achtergebleven. Maar ach, morgen schijnt de zon alweer! Stukkie schors zoeken en gratis en voor niets vermaak. Alweer voor noppes. Tis goedkoop hier. 


woensdag 7 september 2016

Nieuw & Zomerse OTN avonturen 2016- deel #1

Nieuw 1: het schooljaar
Nieuw 2: een eerste klasser (groep drie-er in gewone mensentaal)
Nieuw 3: een heleboel inzichten die bij de start van een nieuw jaar horen
Nieuw 4: de bijbehorende goede voornemens
Nieuw 5: een auto
Nieuw 6: een kinderbureau & peuterstapelbed
Nieuw 7: alle troep die bij nieuwe dingen komt kijken

Niet nieuw 8: de deceptie van het einde van de vakantie
Niet nieuw 9: alle goede voornemens die meteen mislukken
Niet nieuw 10: de constante vraag: over hoe lang is het weer vakantie?!
Kortom: Hallo! Hier ben ik weer!
Ik dacht dat ik er zin in had. Maar dat is niet zo. Ik vind het allemaal maar nogal kolerig veel werk. Van de vakantiespullen die echt nog niet opgeruimd zijn (1 augustus kwamen we thuis van het kamperen. Dat is bijna 1,5 maand geleden. Da's best lang om om campingijskastjes, slaapzakken, bodyboards en flippers heen te lopen), tot het voor elkaar krijgen van een 'geregeld bestaan'. Mijn agenda staat vol schoolgedinges (ik dacht dat het míjn agenda was, maar blijkbaar zit je als moeder ook weer op school). Mijn kinderen zijn in 2,5 week weer compleet ontspoord (slapeloze nachten x 3, al twee familieleden ziek en één freule boos op het bestaan in het algemeen, die vorige week geheel gemeend zei: 'Ik wil wat opa en oma zijn, hoe heet dat? Ja, met pensioen, dat wil ik.' Dat hele gewerk komt haar nu al d'r neus uit. Ik weet óók niet van wie ze dat heeft.). 

Maar nog een laatste Nieuw 11: op de eerste ochtend na, zijn we elke dag op tijd geweest. 
*insert vuurwerk, triomfgeschal en applaus*

En dat is een begin lieve mensen. Een ongelofelijk begin naar een nieuw leven. Een volwassen leven. Een gemakkelijk, gestroomlijnd en opgeruimd leven. Echt waar. Als dit ons lukt, zit er potentie in. Ik hou u op de hoogte van de vorderingen.

Maar eerst het belangrijkste: waar oh waar was ik toch al die maanden? Da's niet in een zin uit te leggen. Ook niet in een blogpost. Ik dacht aan een reeksje. Ultieme deadline: voor de volgende vakantie van start gaat. Da's over zes weken. Ik moet nog opschieten.

Ik presenteer: 
Zomerse OTN avonturen 2016- deel 1
Laat ik beginnen met de inzichten. Da's lekker overzichtelijk.

- Verander nooit een winnend concept-
-Ga nooit meer meteen na de start van de schoolvakantie weg-

Om bij het tweede punt te beginnen: Dan moet je namelijk in die laatste ellendige schoolweken die al idioot druk zijn, ook nog eens twee keer zo hard werken als normaal aan een to do lijst van ongekende proporties. Zoals daar op staan: kat ontvlooien, vooruit werken zodat je drie weken geen dringende mails ontvangt, een flatterende bikini zoeken, de moestuin onkruidvrij achterlaten, een kattenoppas zoeken, en nog een en nog een, een vouwwagen zoeken, de ene vouwwagen in de andere overpakken, een opvouwbare keuken kopen, drie paar kindersandalen halen, en campingbeddengoed, het huis smetteloos achterlaten voor eventuele logees, een immense medicijnen en EHBO kit samenstellen, tientallen potten pindakaas, pakken hagelslag en kilo's kaas inslaan, de out of office reply werkend krijgen, de auto door de APK krijgen, een leenauto zoeken wegens afkeuring van de APK en o ja, een vakantiebestemming uitkiezen. Dit alles in willekeurige volgorde van belangrijkheid. Een mens zou van minder over de kook kunnen raken. 

Wie zegt dat op vakantie gaan pure ontspanning is, is gek. Vakantie vieren is keihard werken. Dat dat duidelijk is. Maar goed, als je dan eenmaal in de auto zit, vijf uur rijdt en je kampement hebt opgeslagen, dan héb je ook wat. Als je inzicht 1 aanhoudt tenminste: we kozen dus gewoon voor dezelfde eerste bestemming als vorig jaar! En wederom was dit een grandioos succes. Binnen een minuut had iedereen vriendjes, zaten er kippen in de tent, zagen we adembenemende zonsondergangen en uitzichten en waren we in een klap volmaakt gelukkig. Zo makkelijk gaat dat. 




Het is zo wonderlijk hoe sommige plekken op deze aardbol in elkaar zitten. Er zijn er bij waar ik me totaal ontheemd voel, maar er zijn er ook waar ik meteen nooit meer weg wil. Deze camping behoort tot de tweede categorie. Serieus, als je ooit een boek wilt lezen op vakantie, dan moet je hierheen. Er is een trampo, een verkleedtent en dus allemaal razend leuke Nederlandse kinderen die elkaars entertainmentteam vormen. Met zelfverzonnen speurtochten. Zie je ze nooit meer terug. Of incognito als drie schattige heksjes. Nou ja. De lofzang op deze camping is hetzelfde als vorig jaar, en da's bijzonder, want je loopt het risico natuurlijk ook bij een herhaling dat de tweede keer alles ineens vies tegenvalt. Een goede plek dus om nog tot een nieuw inzicht te komen:

-Een beetje saai is juist goed-

Die is vooral voor mijn manische ik die altijd maar iets moet en vindt en op zoek is naar avontuur en daardoor niet een uur op haar gat kan zitten om te genieten. En was daar nou niet precies die vakantie voor? Juist. Saai. Heerlijk. 



~Volgende keer in de serie Zomerse OTN avonturen: Hoe we, zoals het rasechte Hollanders betaamd, zonder gene gratis dingen grabbelen bij de Tour de France en koopjesjagen in de Franse kringloop. Dat wilt u niet missen! ~