Pagina's

maandag 24 september 2012

Leeg en kaal









































Mijn groene hart is een beetje gebroken.
En ik heb er nog zelf opdracht toe gegeven ook...
Mijn uitzicht zal nooit meer hetzelfde zijn.
Wuivend groen en ruikend wit heeft plaats gemaakt voor kaal en leeg.
De boom, alias sering, is om.
Omdat we beneden gaan wonen.
En daglicht in de tuin willen.
Het groene dak moest weg.
Maar och, die arme boom.
En och, wat een lelijkheid al dat beton en afgebrokkeld steen.
Maar het is wel een goede beslissing, toch? Denk ik?

Leeg wandelen





































Ik wou dat ik trots kon zeggen: 'Kijk! Dit is nou onze ietswat groot uitgevallen moestuin!'
Maar niets is minder waar.
Ons moesje is niet eens als zodanig te herkennen.
Daarom gingen we ons vorige week maar eens leeg wandelen in een pracht exemplaar bij Amelisweerd.
De zelfpluktuin, waar je groente kunt kopen en ook bloemen mag plukken, is een plaatje!

Sientje was een gloeiend slap kacheltje en mocht pappahangen.
Ze sliep haast de hele wandeling.
Buitenlucht, echt wel ergens goed voor.

O ja, ben je in de buurt van Amelisweerd, ga dan taart eten in de Veldkeuken. Mmmm!

vrijdag 14 september 2012

Afleiding...











































Ik moet mezelf dus echt heel vaak vermanend toespreken, als ware ik mijn eigen moeder.
Dat werkt natuurlijk voor geen meter, hoe boos kun je nu worden op jezelf?
Maar ik zit me af en toe toch een hoop tijd te verprutsen zeg.
Daar word je niet goed van.
Staren in het luchtledige, beetje rondjes blijven maken langs dezelfde websites,
alles om maar niet écht aan het werk te gaan.
Wanhopig word ik ervan.
Weet je hoeveel tijd je hebt op een dag als je elke seconde nuttig besteed?
Nou ja, er is dan ook wel zoveel afleiding.

Zo staat er een verbouwing op stapel, en daar moet je natuurlijk wel een soort moodboard voor knutselen.
(heb manlief me nog nooit zo hard zien uitlachen toen ik hem trots mijn bijdrage aan het geheel liet zien... 'Stempels?' schaterde hij, 'Lief echt? Ben je een to-do lijst gaan stémpelen?' Ja. Dat was echt héél erg nodig.)
En waar moet die nieuwe trap, deur en kast  komen? Daar kun je toch lang over mijmeren, man o man.

Ben ik dan eindelijk druk aan het tieperdetiepen, is het uitzicht nogal aanwezig.
Hoe kan ik nou geconcentreerd werken als twee meisjes me in de gang, aka opvangplek op crèchevrije dagen, zo aangapen vanachter hun plank...

Ik ben gedoemd.
Ik had het kunnen weten.
Al toen ik 16 was kreeg ik van Sinterklaas een houten bord om boven mijn bed te hangen met de tekst:
'Teut niet'.

Ik zou het weer eens op moeten zoeken.
Of wacht, geen prioriteit...

Er was er een jarig...











































Al hartstikke lang geleden hoor, die verjaardag van mij.
Zelfs de bon is al ingewisseld, inderdaad, met mijn man...
Nu rest mij alleen de zin 'Wel een beetje raar, 32 jaar..'

Marktjes













































Een kleine aardbei en een roodkapje.
Met een knuffelappel en een poppenbedje.
Ja, ik spreek in raadselen, maar het zijn de hebbedingetjes die ik de afgelopen verzamelde.
Maar liefst drie keer struinde ik marktjes af, die vol stonden met zelfgemaakte en anderszins originele spullen.
Van de zelfgemaakte markt naar de Sunday market naar de Utrechtse Fabriek.

Eigenlijk was het een beetje te veel van het goede.
Zo iets moet je niet elke week doen.
Het is niet goed voor de beurs, niet voor de ontrommelregel hier in huis, maar dat is nog niet eens het ergste.
Je zou er zowaar een complex van krijgen, al die mensen die zelf de mooiste dingen maken en verzinnen!
'Naja', zoals Savine zou zeggen, 'geeft niet. Kan gebeuren.'
Dus gister streek ik van de weeromstuit maar (gekochte) plaatjes van visjes op oude t-shirts van de meisjes.
Ook best wel 'DIY'.




Poppeprop











































Een beetje proppen was het wel.
Maar tot groot genoegen van grote zus paste kleine zus in het poppenstoeltje.
Kon ze haar eindelijk voorlezen, zonder dat het lijdend voorwerp er als een speer vandoor kroop.
Ianthe wiebelde en hobbelde het ding tot het net geen krak zei.

zaterdag 8 september 2012

Asbest












































Al sinds donderdag groeit er een smerig subcultuurtje op de hoek van onze straat... 
Heb je wel eens in de stad. 
Maar het laatst toegevoegde object is wel een vervelende. 
Zie hier een giga plaat asbest. 

Hoe snel staat de gemeente Utrecht nu op de stoep?
__________________________________________________

Best snel dus: twee uur na het bellen al.
De troep lieten ze liggen...

Baby Gaga

En pianospelen en dansen kan ze ook als de beste