Pagina's

donderdag 24 mei 2012

Meer boerderij


















































Met een pinksterweekend voor de deur nog een terugblik naar ons Hemelvaartsuitje.
Savine bij tante op schoot in de huifkar, of op een pony.
(en nam ook dapper een plons in het koude ven)
Ianthe die niet zo gecharmeerd was van de ietswat illustere figuren die er rondliepen.
Wat raar om in deze hitte te zien dat we vorige week nog heel wat dikker ingepakt rondliepen.
Ik ben klaar voor een weekend aan zee!

Verborgen paradijsje #2
































Het tweede verborgen paradijsje is onze moestuin.
Ook al is het paradijselijke op het moment alleen te zoeken in het overvloedige onkruid, zodra je een schop in de grond zet, is alles vergeten.
Niks zo goed voor de mensch als een stukje spitten.
Dat relativeert zo lekker.
Stress schep je eruit.
Terug krijg je een vruchtbaar akkertje.
Een hoop takken verbranden, een prachtige iris die bloeit of simpele boterbloemen.
Het voelt weldadig op ons landje.

dinsdag 22 mei 2012

Verborgen paradijsje #1




 





Verborgen paradijsjes. Ik zie ze in overvloed.
De kunst is om ze te kieken.
Voor mijn foto opleiding allereerst, maar ook voor mij.
Wat laat je zien? Wat laat je weg?

Een lastige voor een twijfelkont als ik.
Kiezen!
Dit is het allergrootste verborgen paradijsje op aarde: de boerderij.
Het is er magisch, mooi, echt, vol, levend, vrij, verwonderend en ontroerend.

Daar zijn sprookjes echt.
Ik hoop dat je dat ziet op deze foto's.
Het zijn er vijf, maar eigenlijk meer dan 100.
De rest moet ik maar in andere opdrachten sjoemelen...


vrijdag 18 mei 2012

Texels geluk










 








































Omdat het alweer twee weken geleden is: wat Texelse gelukjes.

Een dag mooi strandweer.
Kwam dat even goed uit voor de zandkastelenreportage die ik moest maken!
Opa's oranje jaren 70 gieter ging mee, voor extra stevige vestigingsmuren.
Tegen de zee was m'n kasteeltje wel bestand.
Tegen Savine iets minder.
Gelukkig bleken er tal van bouwsel te worden opgetrokken uit het zand, dus met die repo kwam het wel goed.

Meer gelukjes: een per ongeluk dutje in de tuin tijdens het spelen
Twee konijntjes op bezoek
Rollen in de wieg (aai, gevaarlijk!)
Zelf brillen maken
Een groooote familie kabouters
Rock en rollen op een gele mattenklopper met pappa's schoenen




Bellen










































Nog een Texelse terugblik vol bellen.
De tuin spatte uit elkaar.
Een prachtig bellenblaaszwaard vond ik.
Wat je ook deed, rennen, zwiepen, goed blazen, mis blazen, Savine blazen, de bellen kwamen er.
Die Action toch. Mega lol voor zo'n tachtig cent!

Slik




























Slik. Ik heb ze weggehaald. De slingers kaarten met welkom lieve baby.
De lieve baby is nog steeds welkom, maar ze is er al een tijdje.
Een half jaar.
Zo lang hing de boel er ook al.

En omdat het voorjaar lijkt, moest de bezem erdoor.
Maar wel slik.

dinsdag 15 mei 2012

Boot varen



































We zijn alweer een tijdje terug, maar aan de boot naar Texel worden we dagelijks herinnerd.
Savine gaat namelijk elke dag nog even 'boot rijden'.

Hoeveel gouden herinneringen liggen wel niet op het Schulpengat, de Dokter Wagemaker,of vroeger op het Molengat en hoe heette die andere boot ook al weer?
Stiekem suikerklontjes pikken met nicht Ekeimenna, rondjes rennen met de broer, patatjes eten in de haven. Daar komen nu een heleboel gouden momenten bij.
De rondjes worden door Savine gerend.
Nu ben ik het niet die als baby bij pappa op de arm zit, maar is Ianthe het.
Ik zal mijn foto nog eens zoeken en hier plaatsen.

Eindelijk past de gele jas.
Die kochten we ruim een jaar geleden in Parijs, toen er nog een klein wurmpje in mijn buik zat.
Jongen of meisje? Het maakte niet uit.
Deze jas moesten en zouden we hebben, speciaal voor op de boot naar Texel.

De stapel meeuwen, het magische kolken van de zee.
De vakantie is begonnen. Je ruikt het eiland al!

dinsdag 8 mei 2012

Happerdehap










Ach en wee, wat gaat het snel.
Wat zit ze apetrots in een echte grote zussenstoel.

Het eerste hapje banaan is binnen.
Het viel haar mee.
Al gaat er sindsdien niks meer in.
Appel, broccoli, wat een smerigheid.

Dat was het dan alweer. Haar eerste half jaar zit erop.
En voor de gelegenheid draaide ons egeltje zichzelf op haar buik om het te vieren.
Op de dag nauwkeurig!