Pagina's

vrijdag 27 september 2013

Ingeklapt







































Van de bergen- naar de krijtrotsen- naar...
Tja.
Wat gebeurde er toen?
Een vreemd voorval.
Een bizarre dag.
We klapten de vouwwagen in.
Omdat we die boerencamping een beetje akelig vonden
en we veel mooiere langs de kust hadden gezien.
Alsof ik voorvoelde wat er ging gebeuren
gaf ik onze trouwe Walker nog eens een klopje
en maakte ik zelfs een foto van hem.
We reden weg
en toen ging het regenen.
Heel hard regenen.
Heel veel regenen
oneindig regenen.
Hmm.
In Nederland was het 30 graden, riep men.
En wij zaten op 3 uur rijden daar vandaan,
in een supermarkt, te schuilen.
Niks zo treurig om je vakantie te eindigen in de regen
zodat je wel moet afdruipen naar huis.
Maar zo gingen wij dat niet doen.

Dus we bleven rijden
hadden ons daar niet op voorbereid,
maar we bleken inmiddels zulke doorgewinterde trekkers te zijn
dat de meisjes zonder kik nog zo'n 6 uur
(Ja 3 uur van de tomtom bleek wel 6 uur in de regen)
braaf bleven zitten.
We reden een droog Zeeland binnen
belden mijn moeder
en toen konden we ineens terecht in een vakantiehuisje
in Burgh Haamstede.
Einde kamperen
Hallo keuken, wasmachine en bedden!
Best een goed idee, als we het van te voren zo zouden hebben bedacht!
Zo eindigden we met Zeeuws zand tussen de tenen
en een droge tent.


Picardië










































En zo zaten we ineens niet meer tussen de koeien en bergen
maar tussen de krijtrotsen van Picardië.
Dat kwam omdat ik naar de Provence wilde,
maar we de verkeerde kant opreden.
Nee. Natuurlijk niet.
Zo dom ben ik heus niet.
Maar het zat wel zo.
We hadden net geen week meer over,
maar wilden wel wat anders
en niet nog twee extra dagen in de auto.
Dus geen lavendel en Ventoux
maar iets in de richting van huis.
En van zee en krijtrotsen hou ik nu eenmaal veel
en zo kwamen we in Picardië.
Het Noord- Franse avontuur startte wat eigenaardig
met een camping die we niet snapten
(dat kan)
Een camping die z'n slagboom niet open wilde doen
(kan ook)
en uiteindelijk een camping bij een boer, waar we in ons uppie waren
(beetje gribus)
Dat krijg je als je nog in september wilt kamperen.
Dan is er dus niet zo veel meer.
Ook weer geleerd.

En ook dat we de freules geen groter plezier kunnen doen
dan een moele frites als lunch.
God, wat lijken ze toch op ons!

woensdag 25 september 2013

Zusjes



















































Tijdens de vakantie begon ik ermee:
Elke dag een foto van de zusjes.
Een idee van Wimke en Elske
Om honderd dagen lang zussenmomenten vast te leggen.
En die te delen op Instagram.
Lief, vond ik.
De bovenstaande maakte ik met mijn camera.
Op vakantie heb je nogal veel zus-momentjes namelijk.
De meeste lieflijk
een heleboel niet.
Maar bij plukken haar die uit hoofden getrokken worden
trek ik meestal niet eerst mijn camera.

Camera foto's zijn duizend maal mooier dan telefoonfoto's.
Maar ze zijn wat lastig op Instagram te plaatsen.
(Lees voor lastig: moeite doen. Lukt even niet...)
Dus zie dit als mijn zusjes start.
Mijn Instagram foto's plaats ik hier binnenkort.

Van de dagen die voorbij gaan








































Wat wij deden op vakantie?
Oh gewoon. Niet veel.
We aten wat.
We lagen wat.
We lazen wat.
We zagen wat.
Van die dagen die gewoon heerlijk voorbij gaan.