Acapulco

Het fijnste aan het familiehuis in Texel
is niet het uitzicht op de tuin met konijnen
of het schilderij van oom Jos met mysterieus lopende horizon,
maar opa's en oma's zeer, zeer complete servies.
Ik geniet intens van elk kopje thee
of broodje op een prachtig Acapulco bord.
De bloemen, de vogels, de kleuren de vormen,
alles vind ik even mooi.
Ik zie mezelf er nog mijn paasontbijt in 1986 vanaf eten.
Nu de Texel servieskast bij ons thuis staat,
wil ik hem op zijn minst met een grote Acapulco schaal vullen.
Dat wordt een speurtochtje op Marktplaats binnenkort,
of een gelukje tijdens de vrijmarkt morgen!
Dus tijdens een heerlijk rustig eiland-avondje
maakte ik deze hommage-stempel.
De zonnige Mexicaanse vleugels kon pipse Savine wel gebruiken de afgelopen weken.
Het hitterecord in haar oor van 41,6 wil ik nooit meer bereiken!