Zomerfeest

Het eerste crèche feestje is een feit.
Nadat Savine al bijna een jaar in de kinderpret daar wordt ondergedompeld waren wij aan de beurt.
Dag ouders, dag andere snottebellenkindjes, dag leidsters.
Hier zijn wij ook.

Wij babbelden wat ongemakkelijk met wat (achter)buurgenoten over het grut en ander geneuzel als huizen en eventuele gemeenschappelijke kennissen.
Dronken een sapje, knabbelden op een rijstwafel.
Savine maakte het een feestje.
Het was geweldig om te zien hoe thuis ze er is,
hoe ze tussen de kindjes scharrelt en hoe ze haar zin weet te krijgen.
Van de babyschommel was ze niet af te slaan.
Ze spande zelfs een vreemde vader voor haar karretje die haar braaf zo'n tien minuten bleef duwen.

Zoals dat gaat op zomerfeesten moest er een hapje meegenomen worden.
Hartig, doch gezond.
'Wat is toch hartig?' vroeg mijn dyslectische Timmer-man zich af.
Wij belandden in een pittige discussie over dadels, met of zonder kaasvulling, krentenbollen, pindakaas en rozijntjes.
We zijn nog niet uit de definitie, maar kozen voor kaascroissantjes, door Savine geserveerd in haar paasmandje.
Dat andere ouders het eigenlijk ook niet wisten, bleek uit de populaire stapel pannenkoeken.

Feest is verder: een springkussen en schminken.
Ik deed een manmoedige poging onze wiebelkont tot vlinder om te toveren.
Zelf vond ze het resultaat zo geslaagd dat ze er mee naar bed is gegaan.
Kon ze eindelijk haar vader echte vlinderkusjes geven.