Alleen tijdens een lange echte vakantie lukt het me nog: staren. Zitten, liggen, hangen en dan gewoon wat voor je uit staren. Naar de lucht. Een uitzicht, een stroom mieren, een schattig kindertafereeltje, naar niks. Het moment dat je je hoofd wat schudt en denkt, goed, wat ging ik ook al weer doen, zo'n tien minuten geleden? Dan heb je het bereikt: de ultieme vakantieontspanning.
Zet hem op allemaal, zorg dat je flink wat staart nog deze zomer. Het liefst naar adembenemende wolken als deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten