Pagina's

vrijdag 20 maart 2015

Valse beloftes


Ik zou jullie gaan trakteren op diepgaande wijsheden. Verregaande inzichten. Die kreeg ik namelijk best wel toen ik zo in mijn eentje- met drie kinderen- rondwaarde in de bossen van Noordwijk. Ik schreef de teksten al talloze malen in mijn hoofd. Maar ja, tot op de dag van vandaag heb ik geen rechtstreekse ingang gevonden om mijn hoofd met een kabel aan een computer te verbinden, zodat die tekst er automatisch uitrolt. Man! Dat zou toch een uitkomst zijn. Dat gedachtes automatisch omgezet zouden kunnen worden in woorden. Dat ik zou kunnen schrijven terwijl ik de was doe. Of terwijl ik de moestuin omspit. Of een wandeling maak. Maar goed, die wijsheden houden jullie te goed. Het ging erover dat alles met verwachtingen te maken heeft. Ik dacht dat een vakantie in mijn eentje loodzwaar zou zijn. Dat was het niet. Het was enig. En die meevaller zorgde ervoor dat ik intens genoot van alles. 

Dat is niet elke vakantie vanzelfsprekend. Meestal stel ik mezelf namelijk aan een strand voor, met een boek, heel bruin, terwijl ik in slaap dut. Of al luierend 's ochtends in bed. Of op zijn minst een beetje uitgeslapen. Nou ja, je begrijpt, daar is vakantie al lang niet meer voor. Vroeger wel ja. Maar toen hoefde ik niet op vakantie om 7 uur de vrolijkheid zelve te zijn. Denk maar niet dat je ooit nog een boek kan lezen in de buurt van water. Of waar dan ook. Even indutten? Hoé dan, als er minstens twee kinderen je als levende springplank gebruiken. Of als persoonlijke slaaf.


Allemachtig, doe ik het toch: een hele lap tekst schrijven. Maar dat kan dus niet. Want ik moet zo op vakantie. Alweer ja. En dit keer echt alleen. Of, nou ja, weer niet eigenlijk, want m'n Timmerlief gaat mee. Maar ons trio niet, dat is met opa en oma in Noordwijk. Vandaar dat ik deze plaatjes even wilde bekijken. Zij daar, wij straks in de sneeuw. Dat is leuk en goed en te gek enzo, met geweldige verwachtingen. Maar ook heel ver weg van elkaar. Goed voor uitslaapochtenden en boeken lezen, maar niet zo goed voor mijn moederhart. Hopelijk krijg ik daar dan deze keer weer verhelderende inzichten over. En wie weet wat tijd erbij om ze ook op te schrijven. 














Geen opmerkingen:

Een reactie posten