Pagina's

donderdag 9 oktober 2014

Goeie grutjes












































Och wat een schatjes hè,
die freules in een bloemenveld.
Liepen ze daar dartelend boeketjes te plukken op een appelplukdag,
enkele weken geleden.
In hun jurkjes, met hun wuivende krullen en op hun hakjes.
Als ik ze zo zie,
wil ik ze wel kussen van schattigheid.
Probleem is, ik weet wie ze écht zijn.
Ik ken ze.
Ze zijn van mij.
En ze zijn dus helemaal niet schattig.
Oke, heel soms.
Als ik naar een feestje moet,
iets zonder vlekken heb aangetrokken,
een laag crème over mijn wallen heen heb gesmeerd
en Savine ineens zegt:
'Mamma, wat ben je mooi!'
Dan wel.
Maar ik ga haast nooit naar feestjes.

En wat ze wel de hele dag zeggen,
is echt niet om aan te horen.
Goed, soms wat schattige peuterpraat
zoals de wijsneus van vier gisteren tegen een vriendinnetje zei:
'Let op, dat is heel kwetsbaar!'
en het vertwijfelde vriendinnetje toen maar vroeg:
'Betekent dat dat ik voorzichtig moet doen?'
Maar ze zeggen dus dingen die ik ook zeg.
Ja.
Dingen die je zodra je moeder wordt niet meer hoort te zeggen.
Of moet gaan spellen.
Maar ja.
Ik zeg niet 'chips' als het brood op blijkt te zijn tijdens de ochtendspits.
En ook niet 'grutjes' als er weer eens een beker water omgegooid wordt.
'Ka-uu-teee' krijg ik mijn strot niet uit
als de kat een gat trekt in mijn nieuwe truitje.

Dus nu zegt dat schattige bloemenmeisje met dat witte jurkje hartgrondig
'Jeeeezus Ianth!' tegen haar zusje als die iets onhandigs doet.
Of 'Gatverdamme!' als ik haar tot een hapje aubergine probeer te verleiden.
'Shit', 'Godver', 'kut', het komt allemaal uit die beeldige mondjes.
En gemeend ook.
En met precies de juiste timing en intonatie.
Daar hebben ze talent voor.

Maar wat nu?
De eerste keer dat ik een 'Jeeeezus' hoorde, moest ik nog grinniken.
Fnuikend hoor, omdat ik donders goed weet dat het mijn schuld is.
Maar inmiddels weet ik niet meer wat ik moet doen.
Ik roep te pas en te onpas
'Dat zeggen we niet,' als er met godvers gesmeten wordt.
'Zeg maar jeetje, of getsie, jakkes of verdorie,' hoor ik mezelf lispelen.
Dat helpt natuurlijk niks.
Zodra je ook nog zegt dat zo'n woord niet netjes is,
kom je er helemaal nooit meer vanaf.
Er zit maar een ding op:
zelf mijn leven beteren.
Zoals met alles als het om die verdomde kinderen gaat,
je moet het goede voorbeeld geven.
Herstel,
als het om die bloedjes van kinderen gaat.
Goeie grutjes nog an toe,
dat wordt een hele uitdaging.



 

 

 

 


 


 






28 opmerkingen:

  1. Die van mij corrigeren me met satanisch genoegen. Ook als ik Sjips zeg. 'Maar je bedoelt shit mama en dat mag je niet zeggen! '
    Jaaaa. ..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ooooh, wat heerlijk om dit zo te lezen. Eindelijk iemand die het gewoon hardop zegt/ opschrijft.
    Ik heb het stukje met veel plezier gelezen en er smakelijk om gelachen.
    Het is zo herkenbaar... ;D

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach... toen ik 'klote-auto' van de achterbank hoorde komen, wist ik ook dondersgoed wier schuld dat was ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kut zei ik met zeker 5 kleine meisje van 5 om mij heen. Dat mag je niet zeggen hoorde ik in koor. Kut kut kut kutterdekut was mijn antwoord. En 5 jaar later hoor ik het nog steeds. Kut zeg. Maar wat een heerlijk artikel. Gewoon zoals het is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn broertje heeft vroeger een keer als 'straf' voor schelden een keer een minuut lang scheldwoorden achter elkaar moeten zeggen. Vindt hij nog steeds erg grappig. Maar het hielp natuurlijk geen zak.

      Verwijderen
  6. Geweldig! Zo herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mijn zoontje van twee vulde mijn "Godver.." keurig aan met "...domme". Uiteraard in het bijzijn van mijn gechoqueerde schoon-familie...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, hebben ze gevoel voor he, precies op het meest ongelegen moment/ ongelegen publiek zich misdragen!

      Verwijderen
  8. Mijn dochter van bijna 3 riep een tijd lang non de jus!! Wat natuurlijk heel lelijk is alleen niet zo heel erg klinkt (in nederland dan) tegenwoordig roepen we samen maar lieber johnny wat natuurlijk veel aardiger klinkt hihi😆

    BeantwoordenVerwijderen
  9. O gelukkig dacht al dat ik niet normaal was...😳

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik geniet intens van jullie verhalen en (h)erkenning! 😁

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoe herkenbaar, heerlijk! Ik heb het opgegeven toen mijn zoontje van 6 na een middag buiten spelen meer scheldwoorden kende als mij, in plaats van hem de woorden af te leren zijn we begonnen met leren wanneer hij het wel en niet kan zeggen en dat heeft, verbazend wekkend genoeg, veel meer effect!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. En, vragen ze op het cb, hoe gaat het met de woordenschat? Spreekt ze al in zinnetjes van meer dan 3 woordjes? Eh, ja, gaat best goed..toch? Het is een snelle leerling, net als haar zusje....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Schelden is ook een soort van taalontwikkeling toch?! :)

      Verwijderen
  13. Oo mijn dochter van 20 maanden heeft mij een keer fuckerdefuck horen zeggen en zegt nu te pas en te onpas: mama fokerdefok. En ze is nog heel klein ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Halleluja, ik heb gelijkgestemden gevonden! Ik probeer uit alle macht kut om te vormen tot kip en shit tot shoot. Maar helaas, het lukt me amper. Dan geef ik maar gewoon eerlijk toe dat mama iets zegt wat niet hoort.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Haha geweldig artikel. Mijn vriend en ik moeten tegenwoordig op de gang op de trap zitten van meneertje 3.5 jaar als we iets zeggen wat niet mag, want dat moet hij ook. Hehe...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahahahaha, ja hij heeft natuurlijk wel een beetje gelijk!

      Verwijderen
  16. Mijn dochter (van 18) moet nog steeds lachen als ik in de auto weer eens foeter op een medeweggebruiker met 'domme geit'

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Hoewel sommige genoemde vobuculair in dit verhaal bij ons niet de mond uitkomt, toch wel een heel herkenbaar verhaal. Wij gebruiken tegenwoordig Gloeiende Fucksia's, bekt ook wel lekker ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat een mooie foto's zou graag willen weten waar dit bloemenveld is. Kan ik er met mijn vier schreeuwende en gillende kinderen ook eens naartoe.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, goede plek om schreeuwende kinderen eens uit te laten inderdaad. Maar ik denk dat de bloemen nu iets minder uitbundig zijn, dit was een aantal weken geleden op de appelplukdag in Bunnik bij boerderij Nieuw Slagmaat. Maar zie net op hun site (http://www.nieuwslagmaat.nl/) dat er bijna pompoenplukdag is, met bloemenplukken, dus sla je slag!

      Verwijderen
  19. Top die kids en n nog fijnere moeder... als we allemaal naast Jezus en Maria zouden zitten verbleekte onze kinderen in ons licht ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. En wat als de juf belt dat je zoon er een grote vloek uit heeft gegooid, je hebt het erover en blijkt dat hij als repliek naar de juf had; Ja. maar mijn moeder doet dat zelf ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Wauw wat geweldig! Zo fijn om te lezen dat ik dus 'gewoon' ben. Tranen over mijn wangen. Dankjewel!

    BeantwoordenVerwijderen