Pagina's

donderdag 12 december 2013

Dag Sinterklaasje, dag!

















Hoe snel je stemming toch om kan slaan...
Tuigde ik vanochtend de kerstboom op
vierde ik dit weekend nog uitbundig Sinterklaas.
Dat de beste man al lang naar Spanje was vertrokken,
tja, daar konden wij ook niets aan doen. 
Niet iedereen heeft een huis vol Pieten tot z'n beschikking.

En man oh man, wat hou ik van die kleine gelovigen.
Zo vol ontzag zingen
elke avond in de schoorsteen roepen
Alle liedjes uit je hoofd leren
en zo ongelofelijk blij zijn met alles. 
Van nieuwe sloffen, tot spuuglelijke pop
(maar die werd elke avond in de schoorsteen geroepen
wat had de Sint anders gemoeten?)
van een kassa tot stickers. 

En eigenlijk denk ik niet eens dat de kado's 
het meeste indruk maakten. 
Maar die 'brieven' van Sinterklaas...
Het eerste wat Savine riep bij het zien van de berg pakjes:
'Maar ik ben niet lief geweest! Ik heb Ianthe getikt!'

Tja... Dat was zo ja. Tikken, of te wel slaan, is niet lief.
Maar gelukkig konden we haar overtuigen dat er wel kadootjes voor haar waren
omdat ze ook heel aardig 'sorry' had gezegd.

Dus nu hoor ik haar de hele dag er op los rammen, 
afpakken, gillen en schreeuwen
om daar meteen achteraan 'Sorry, zal het niet meer doen'
te roepen. 
Nou ja. Het is een begin. 

(en Sint pinkte ook een traantje weg
toen hij zag dat de oudste freule zelf haar gedicht voorlas.
Ze hield hem op z'n kop en zei plechtig:
'Lieve Savine... op ten Noort... Wat kun jij prachtig zingen.
Je zong... *hele liedje Zie ginds komt de stoomboot*
en dat vond ik zo mooi... 
Zo ging het nog minuten door. 
Dat kleine meisje toch.)

(en o ja, de Sint kwam 's avonds ook nog voor de grote mensen.
Dat was minder fotogeniek aangezien we of in een lachstuip lagen
of iets heel kleins en moeilijks aan het zoeken waren
of hele grote wallen hadden omdat het inmiddels na 3 uur 's nachts was.
Maar echt, die mán! Wat hou ik er van!)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten