De thuisblijfmoeder- Portretten #3

Savine: 'Mamma, ik wil later een thuisblijfmoeder worden. Ik ga ook werken hoor, maar niet op een kantoor. En ik wil denk ik wel twintig, of wel honderd kinderen. Ja hoor, daar kan ik best voor zorgen. Dan ga ik gewoon met heel veel mensen trouwen die me dan kunnen helpen. Ik wil met *noemt eindeloze reeks met namen van vrienden en vriendinnen* trouwen. En met pappa. En met de mamma van Joa, anders moet Joa later zo huilen dat hij zijn moeder mist.'

Ze staat niet op de foto de grote freule. Nog in geen enkele portrettenreeks. Dat komt zo. Ze heeft een eigen leven, met speelafspraken, schooldagen, BSO en middagjes oma. Daar moet ik nog wat aan wennen. Ik zie haar zo weinig en ze wil zoveel op haar eigen manier. Ik heb niks meer te zeggen. Niet over haar kledingkeuze, haar haardracht, een knutselwerkje, een boek om voor te lezen, zelfs niet over waar ze slaapt. Dat is namelijk al weken niet meer in haar bed. Ze heeft zichzelf verhuisd naar het bankje in haar kamer. Ligt voortreffelijk blijkbaar. 

Zij weet als geen ander hoe ze het later allemaal aan gaat pakken. Gelukkig wil ze nog wel gewoon met haar vader trouwen. En was ik vanavond de liefste moeder van de wereld. Maar dat kwam denk ik vooral omdat ik niet boos werd toen ze om 21.00 uur voor de dertigste keer haar bed uit kwam en op mijn schoot kroop terwijl ik staarde naar mijn computer. 

Daarom geniet ik maar extra van de twee die wel lekker veel thuis zijn. Al betekent het soms bijzonder weinig beweegruimte (lees de woonkamer en de keuken, de wasmachine en heel soms de wc. Ergens anders geraak ik niet. Een echt uitje? De supermarkt aan het eind van de straat.) ik zie nog alles wat ze doen, denken en leren. Om uren naar te kijken. En te luisteren. Want ook de kleine freule babbelt er gelukkig orakelend op los. Zoals toen ik vanavond van de sportschool terug kwam: 'Mamma, je hebt lippen-los op je wangen! Ze zijn helemaal roze...'