We zijn alweer een tijdje terug, maar aan de boot naar Texel worden we dagelijks herinnerd.
Savine gaat namelijk elke dag nog even 'boot rijden'.
Hoeveel gouden herinneringen liggen wel niet op het Schulpengat, de Dokter Wagemaker,of vroeger op het Molengat en hoe heette die andere boot ook al weer?
Stiekem suikerklontjes pikken met nicht Ekeimenna, rondjes rennen met de broer, patatjes eten in de haven. Daar komen nu een heleboel gouden momenten bij.
De rondjes worden door Savine gerend.
Nu ben ik het niet die als baby bij pappa op de arm zit, maar is Ianthe het.
Ik zal mijn foto nog eens zoeken en hier plaatsen.
Eindelijk past de gele jas.
Die kochten we ruim een jaar geleden in Parijs, toen er nog een klein wurmpje in mijn buik zat.
Jongen of meisje? Het maakte niet uit.
Deze jas moesten en zouden we hebben, speciaal voor op de boot naar Texel.
De stapel meeuwen, het magische kolken van de zee.
De vakantie is begonnen. Je ruikt het eiland al!