Kiezen is niet mijn sterkste kant.
Iets kort houden ook niet.
Dus toen ik voor Kleine Sam een stukje mocht schrijven over kinderboeken
werden het twee stukjes.
Zie hier deel 2:
Zoals ik in mijn vorige column schreef, lopen mijn
boekenkasten thuis over van de kinderboeken. Een hebzucht maakt zich van mij
meester in een kinderboekenwinkel. Mooi
vormgegeven prentenboeken, grappige voorleesboeken, gewoon klassiekers die je
moet hebben, of die ene spannende kinderserie waar iedereen het over heeft. Ik wil
ze. Waar er talloze ongelezen romans zich verschuilen op mijn planken, hier is
geen kinderboek ongelezen.
Daarom, als je aan mij om mijn lievelingskinderboek vraagt,
dan heb ik geen antwoord voor je. Zelfs geen top 10. Het zijn er te veel. Ik
kan alleen maar wat stukgelezen kaften voor je opsommen. Als die boeken niet in
je huis te vinden zijn, moet je naar de kinderboekenwinkel rennen. En wel
meteen. Of vooruit, de bieb. Da’s ook goed. Komt-ie:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten