Domweg gelukkig in bad

Woest stond ik met een doekje de keuken te poetsen vanochtend.
'Wie komt er op bezoek?' vroeg de kleine freule.
Het duurde even voor het kwartje viel.
'Er komt niemand op bezoek vandaag, ik maak elke dag de keuken schoon,' legde ik het kleine ding uit.
Ze keek me wat glazig aan
en liep schouderophalend weg, want ze wist ook wel dat dat niet waar was.
Als ik woest poetsend door het huis trek, is er iemand in aantocht.
En dat was best vaak de laatste weken.
Lief kraambezoek dat er voor zorgt
dat ik moet doen alsof ik de boel onder controle heb.
Dat er heus niet vijf volgepoepte en ondergekotste wasmanden staan te stinken in de babykamer
of dat de luieremmer niet meer dicht kan
de ijskast leeg is
de vloer niet vol zand en plakkerige broodkorsten ligt
en dat bij ons de loombandjes op kleur gesorteerd zijn
in plaats van tientallen zakjes die leeggestort zijn door de gehele woonkamer.
Pff.
Zo geef ik een paar keer per week een rondleiding door mijn huis
en verontschuldig ik me voor de troep
terwijl, echt, ik dus net als een malloot mijn stinkende best heb gedaan
om mijn huis te laten shinen als nooit tevoren.
Ja, zo ben ik dus.
De schone schijn ophouden.
Ik lijk potdorie wel een mislukte moeke uit de jaren vijftig
die graag haar stoepje schoon staat te schrobben
omdat anders de buurt zo gaat kletsen...

Man, wat is dat hele huishoudgedoe een ondankbare taak.
Ik denk dat ik hooguit tien minuten kan neerstrijken op de bank
en tevreden kan denken
zo, lekker, klaar.
Niks meer op te ruimen, wassen of poetsen.
En dan wordt er met stift op de tafel gekleurd
of smeert iemand pap op de vloer.
En begint het hele circus weer van vooraf aan.
En de ellende is,
als ik muit
en het allemaal een dag lekker niet doe
dan, dan, dan
nou ja,
onleefbaar
ongelukkig
onhoudbaar
kinderbescherming
gemeentelijke ongediertebestrijding
alles.
Je snapt het wel.

Dan doe ik maar Otto in bad
want daar wordt iedereen gelukkig van
hijzelf nog het meest.

Daarna staat de badkamer
of zelfs de woonkamer blank.
Want snel, poep tot in zijn nek, in bad, dan maar op de keukentafel tussen belangrijke papieren, alles opzij, waar zijn luiers, ah, een aankleedkussen, kleren, tubes crème, dat kan neergestort naast het bad, badder, droog, kleed aan, geniet van lieve lachjes, zijg neer. En zie een wanorde van ongekende proporties, in slechts vijf minuten geschapen..
Maar leuk dat het is!!!