Van aftellen naar optellen

Veertig weken
Negen maanden
Een rare abstracte tijdspanne
In het teken van iets groots dat te gebeuren staat.
Verwachting.
Van wat?
Ik wilde dat gevoel vasthouden
Dat gevoel van
Het groeien
Het veranderen
Terwijl het leven gewoon doorgaat
Tot de tijd op is
Het aftellen klaar
En het optellen kan beginnen
Van een heel nieuw mensenleven.
De enige manier om dat groeiende leven vast te leggen
Is door zelf voor de spiegel te gaan staan
En me aan de selfies te wagen.
Die buik
En het leven wat daarin steeds duidelijker wordt.
De laatste tien weken deed ik het elke week,
Herstel de laatste elf weken
Want vandaag maakte ik de laatste van de serie
Met een heuse echte Otto op mijn arm.
Het abstracte wachten
Heel echt geworden
Een broer met naam...


Het hele prachtig mooie liedje 'Ienige geluud' van Daniël Lohues luister je hier