Weten jullie nog van mijn voornemen? Dat ik niet die afschrikwekkende vette moeke wilde zijn op dat schoolplein waar ook hele knappe BN'ers zitten? Nou ja. Ik doe mijn best. Ik rende dit weekend 6 kilometer door het bos. Daar ben ik best wel trots op. Maar goed, er zijn nog steeds mensen die denken dat ik zwanger ben. Daar heb je dus niks aan. Dus naast rennen en mezelf rood puffend en zwetend opsluiten in een hete cabine en me dan trillend in een plank wurmen, moet er nóg meer. Ik deed een detox. Schrapte suiker, zuivel, tarwe, alcohol, koffie, kortom alles uit mijn menu.
Dus wat ik wel at. Quinoa, natuurlijk, dat hoort erbij, anders tel je niet meer mee volgens de foodies. En havermout. Heel veel havermout. Groente, fruit, water citroen. Ik kan het iedereen aanraden, echt. Het is gewoon weer eens wat anders. En heel veel hetzelfde ook wel. Na drie weken wende het wel. Plus er was 3 kilo weg. Maar toen was ik ook wel klaar met alleen sla en ging ik op zoek naar wat anders. Zo vond ik mijn nieuwe lievelingsrecept. Bananenbrood. Dat is cake, maar dat eet ik dus als brood, want het mag. En dat mogen jullie ook. Dus maak dit. Het kost geen tijd, je wordt er dun van (toch?) en het is ook heel populair bij de freules. Drie keer scoren dus.
Doe
3 bananen
3 eieren
160 gram havermout
5 dadels
1 theelepel bakpoeder
1 theelepel kaneel
in de keukenmachine en maal tot pap. Gooi er zo'n 75 gram rozijnen bij en doe alles in een cakevorm waar je eerst bakpapier in hebt gedaan. 40 minuten op 175 graden bakken en klaar is kees!
Waarom ik jullie opzadel met een recept waar je gezond van wordt? Omdat ik er een foto van had gemaakt. Een merkwaardig bijeffect van een fotografiecursus dus... En als bonus dan hier ook nog de mooiste pioen uit onze moestuin. Omdat ie zo mooi bij een cake-die-geen-cake-is past.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten