Stralend verjaardagsgeluk #1

Mijn kleine freule is niet meer zo klein.
Ze wordt morgen namelijk drie.
DRIE!
En gisteren was ze nog een baby.
Die zo knap was dat ik de hele dag foto's van haar maakte.
waardoor ik deze blog begon om maar iets met al die plaatjes te doen.
Zo'n schattige, voorbeeldige baby die fijn sliep en at en lachte naar iedereen.
Nu is ze nog steeds heel lief en schattig
maar ook best wel heel groot.
En ze lacht dus niet meer altijd
maar roept ook heel hard NEE!
(als je soms dacht dat de fase 'twee is nee' afliep bij het behalen van je derde verjaardag,
hebt je het heel erg mis. Tegenvallertje ja.)
En dat slapen...
Laten we het er op houden dat ze goed is
in slechte gewoontes van haar zus afkijken.
In andere dingen is ze vooral het tegenovergestelde van haar zus,
en dat wil ik graag zo houden.
Bescheidenheid bijvoorbeeld.
We vroegen de bijna jarige wat ze nou graag zou willen krijgen.
Ze zuchtte eens diep, keek om zich heen en zei: 'Nou, niks eigenlijk.'

Je begrijpt, we hebben haar overladen met kado's voor dit antwoord.
Ze had uiteindelijk wel wensen.
En die waren volgens mij expres het tegenovergestelde van haar zus.
Die vertelt namelijk elke dag aan willekeurige vreemden dat ze wel/niet op haar feestje mogen komen
(afhankelijk van hoe geïnteresseerd de vreemde in haar verhaal is)
en dat ze dan een roze prinsessentaart krijgt.
Ianthe wilde geen prinsessentaart, maarrr
een rode trekkertaart.
Die ik moest maken.
Eitje.
Tot ik nog een uur had voor het bezoek kwam en ik alleen wat hompen luchtig gebakken cake op het aanrecht tot trekker probeerde te modelleren.
Ik word soms zooooo moe van mezelf en m'n perfectionisme en streberigheid.
Maar ja hè, wat doe je er aan.
Die taart kwam soort van goed,
ondanks de snedige Heel Holland Bakt voiceovers die mijn Timmerlief onderwijl in mijn oor fluisterde...
('Hoe lost Anouk dit op? Nog een uur de tijd en alles lijkt tegen te zitten. En dat terwijl Menno zijn taarten al staan op te stijven.)
Ja, eikel.
Zijn taarten waren nog lekkerder en populairder ook.
Dus heb je zin in taart?
Kom maar langs. Je kunt kiezen uit een stuk huifkar, of motorkap. Wielen heb ik ook nog in de aanbieding. Overigens, de smaak is voortreffelijk, al zeg ik het zelf.

Waar had ik het over?
O ja, hoe anders de kleine freule dan de grote is.
Ik herinner me namelijk het vorige 3-jarige feestje nog heel goed.
Dat draaide toen namelijk geheel om de roze 'jaardagsprinses' en haar grote wens De Fiets.
Die kreeg ze.
En toen mocht niemand in de buurt komen of kijken naar de fiets.
Je mocht ook niet tegen haar praten.
Of kado's geven, want ze had al de Fiets.
Waar ze op wilde Fietsen.
In de woonkamer die hinderlijk vol bezoek stond.
De feestvreugde was van zeer andere orde dan die van gisteren.
Ianthe kan dat wel heel goed, stralen in het middelpunt van belangstelling.
En oprecht blij kadootjes uitpakken.
Geen fiets voor haar, maar een zelfgetimmerde boerderij door pappa.
Dat is wat ze uiteindelijk verzon als kado.
En het bezoek bracht de veestapel mee.
Bijzonder goed idee.

(En in het kader van 'Van de oudste freule moet je het hebben' een groot compliment bij het naar bed brengen na alle feestvreugde. Verrukt aaide ze mijn buik en zei: 'Mamma! Je buik is weer dik! Je krijgt weer een baby, dat had ik gewenst!' Lekker dan, één stuk taart zondigen en je wordt meteen zwanger verklaard door het addergebroed.)