Niks zo handig als dochters die meehelpen in de tuin.
Maarten 't Hart zei het al van de week in zijn programma over zijn moestuin
dat het toch wel jammer was dat hij ze niet had.
Maar dat ze waarschijnlijk toch geen onkruid gingen trekken als ze een jaar of vijftien waren.
Nou, ik hoop de onze wel.
Al houden ze ook niet van kweekwortels uit de grond pluizen
of aardbeienplanten schoonmaken.
Wel van kalk strooien, Savine kreeg er geen genoeg van.
Mos zullen we dus wel niet krijgen dit jaar...
Over mijn moestuin schreef ik een column voor Webwinkel Kleine Sam.
Dat het jeukt, kriebelt, roept die tuin.
Het zal het ontluikende leven wel zijn.
Maar wat zit die enorme buik toch verdomde in de weg bij het onkruid wieden.
Tijd dat die broer maar eens komt
en ook zijn handen uit de mouwen gaat steken!
Om mezelf te verwennen kocht ik vandaag het allerleukste tuinboek aller tijden:
De Moestuin van Mme Zsazsa
Een jaar lang zaaien, koken en proeven (hier laat Mme Zsazsa al zien wat dat is, klik er op lieve mensen, echt! Je wil het niet missen)
Ik kocht het, maar Timmerlief pikte het subiet in.
En racete naar de tuin, zodra het boven stil was.
Dat krijg je dus van zo'n mooi boek.
Zin in het leven,
en als je al een tuin hebt
zin in je tuin.
Mooie plaatjes,
fijne informatie
die nu eens niet gortdroog, maar goed fijn en gezellig is geschreven.
En dan ook nog eens met lekkere recepten.
Kortom, ik wou dat ik het zelf gemaakt had.
Maar nu is het dus mijn nieuwe lievelingsboek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten