Paradijs

We zaten dus als een God in Frankrijk op Texel.
Maar daar moesten we weg.
Dus togen we maar daadwerkelijk naar Frankrijk.
Al jaren wil ik daar maar naar een bestemming: de boer.
Een verlaten akkertje bij twee bejaarde onverstaanbare boeren,
een scheef schuurtje met een zelf geknutselde douche en wc.
Mijn paradijs, al sinds ik twee jaar ben.
Gewoon omdat er helemaal niks is
behalve veel ruimte en stilte
en dat vind ik fijn op vakantie.
Maar verandering van spijs doet eten, of zoiets.
Daarom gingen we niet naar de boer maar naar de Morvan.
Dat kwam zo.

Op Instagram verlekker ik me elke dag aan andermans levens,
van mooie kopjes koffie, tot hippe woonkamers,
van schattige kinderenmomenten, tot fantastische vakantiebestemmingen.
Let wel: van mensen die ik over het algemeen helemaal niet ken.
Maar wel blind vertrouw op hun smaak, en in dit geval vakantiegevoel.
Want toen ik het ene na het andere prachtige plaatje van Larie (klik) zag langskomen,
(Van wie ik wel eens een mooi telefoonhoesje heb gekocht,
maar die ik nog nooit heb gezien)
vroeg ik haar maar waar ze uithing.
Het bleek camping La Foret (klik) te zijn.
We tikten het adres in de Tomtom in
vermaakten de uiterst brave freules met gemak tien uur op de achterbank
en kwamen om 20.15 uur de camping oprijden.
Of we nog wilden aanschuiven, vroeg Jan, de campingeigenaar.

En zo zaten we ineens aan de lasagna in een oude schuur in Frankrijk,
zochten we een prachtig plekje op de camping uit
(dezelfde als van Larie, dat spreekt voor zich)
en zetten we in het pikkedonker met zaklampen de vouwwagen op.

De volgende morgen ritsten we de tent open
en zagen pas echt goed op wat voor adembenemende plek we terecht waren gekomen.
Een beter verjaardagsuitzicht kon ik me niet wensen!
En toen Joke, de campingeigenaresse ook nog lucht kreeg van mijn verjaardag
werd er 's middags ook nog een verse chocoladetaart bij de tent afgeleverd!
Echt Larie (of Alja, want zo heet je), dank, dank, dank voor je foto's!
Een nieuw paradijs mag bijgeschreven worden op mijn lijstje!